joe mylan
Chapter-10
ഏറുമാടത്തിലെ സ്ഥിരം പരിപാടികളും ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള കറക്കവുമൊക്കെ പ്രതാപ്‌ മടുത്തുവോ... കാടിന്റെ ഭംഗി കാണുമ്പോൾ എല്ലാം മറക്കുന്ന ആ മുഖം ഇന്ന്‌ വല്ലാതെ മ്ളാനമായി കണ്ടു. സിറ്റിയിൽ പോയാലോ എന്ന സജക്ഷനും പ്രതാപ്‌ നിരസിച്ചു. ഏകാന്തതയിലേക്കുൾവലിയുവാൻ നദീതീരത്ത്‌ വിട്ടിട്ട്‌ അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ്‌ തിരിച്ച്‌ വന്നപ്പോഴും ആ മുഖത്തിന്‌ മാറ്റമേതുമില്ല. അവസാനം വീട്ടിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ തുറന്നു ചോദിച്ചു.
?എന്തു പറ്റി പ്രതാപ്ജി.... ആകെ ഒരു മൂഡോഫ്‌??
?ഹേയ്‌ ...... ഒന്നുമില്ല ...? കക്ഷി പറഞ്ഞൊഴിയാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ വിടാതെ പിടികൂടി.
?എന്താ തുറന്നു പറ....? ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ പ്രതാപ്‌ പ്രതിവചിച്ചു.
?നാളെ രാവിലെയല്ലേ രാഖി... ഓരോ ഓർമ്മകള്‌...? പ്രതാപ്‌ അർദ്ധോക്തിയിൽ വിരമിച്ചു.
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ രാഖി വലിയചടങ്ങുകളോടെ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ഉത്സവമാണ്‌. സഹോദരിമാർ ആങ്ങളമാരുടെ കൈയിൽ സാഹോദര്യത്തിന്റെ അടയാളമായി കെട്ടുന്ന ചരടാണ്‌ രാഖി. പൂനം ഒരോർമ്മയായി മാറിയ ആ അവസരത്തിൽ പ്രതാപ്‌ അതെല്ലാം ഓർത്തുപോയതിൽ അത്ഭുതമില്ല. കേരളത്തിൽ രാഖിയുടെ ഉത്സവമില്ലല്ലോ. പ്രതാപിന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ സഹതാപത്തോടെ നിശ്ശബ്ദമായി പങ്കിട്ടു.
രാവിലെ സാധാരണ വിളിച്ചുണർത്തുന്നതു ഹരിയാണ്‌. അതു കഴിഞ്ഞ്‌ കക്ഷിയുടെ ഒരു വിളിയുണ്ട്‌ താഴേയ്ക്ക്‌,?അമ്മേ.... കാപ്പി.....? നോർത്തിലായിരുന്നപ്പോൾ സ്ഥിരം ചായയാണ്‌ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്‌. ഇവിടെ വന്നതിനുശേഷം, പറമ്പിൽ വിളയുന്ന കാപ്പിക്കുരു ഉണക്കി തൊണ്ടുകളഞ്ഞ്‌ എന്തൊക്കെയോ ചേർത്ത്‌ ഉരലിലിട്ട്‌ പൊടിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന കടുംകാപ്പി ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങി. അതൊരു ശീലവുമായി. ഉറക്കമുണർന്ന്‌ മയങ്ങിക്കിടക്കുമ്പോഴും കാപ്പിയുടെ വിളിക്കായി കാത്തുകിടക്കുകയായിരുന്നു. ആരോ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നു. സ്ത്രീ സ്വരം കേട്ട്‌ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. അരികിൽ ഒരിക്കലുമില്ലാത്തതുപോലെ ശ്രീക്കുട്ടി.
?എന്തുറക്കാ പ്രതാപേട്ടാ.... എത്ര നേരമായി വിളിക്കുന്നു??
കുളികഴിഞ്ഞ്‌ നനമുടിയിൽ തോർത്തും ചുറ്റി എളിക്കു കൈയും കുത്തി പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്‌ അവൾ.
?ഒന്നു പല്ലുതേച്ച്‌ കുളിച്ച്‌ റഡിയായിക്കേ...? അവളെ സംശയപൂർവ്വം നോക്കിയിട്ട്‌ ചോദിച്ചു.
?എന്നാ ശ്രീക്കുട്ടി പതിവില്ലാതെ...?.
?ഒന്നു കുളിച്ചിട്ട്‌ വാ സാറെ.... പറയാം...? അവളുടെ നിർബന്ധത്തിന്‌ വഴങ്ങി കുളിയ്ക്കാൻ കയറി.
കുളികഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ അവളെക്കണ്ടില്ല. ബെഡ്ഡിൽ തേച്ചുമടക്കി ശുഭ്രമാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ ഷെർവാണിയിരിക്കുന്നു. അനിൽ ഒരു കുറിപ്പും. എടുത്തു വായിച്ചു.
?ഫോർ യൂ... ലവിങ്ങ്‌ സിസ്റ്റർ ശ്രീദേവി...? ഇംഗ്ളീഷ്‌ അക്ഷരങ്ങൾ, തുളുമ്പിയ കണ്ണീരിനിടയിലൂടെ വായിച്ചു.. പൂനം ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ അവളും രാഖിക്ക്‌ നല്കാറുണ്ടായിരുന്നു ഇങ്ങിനെ ഒരു വസ്ത്രോപഹാരം..... ദൈവമേ..... ഈകുട്ടി.... ഇവൾ....
നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ഷെർവാണിയെടുത്തു ധരിച്ച്‌ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി തലചീകിത്തിരിയുമ്പോൾ സമയം പറഞ്ഞു വച്ച നാടകത്തിന്റെ അരങ്ങിലേക്കെന്നപോലെ. ശ്രീക്കുട്ടി പ്രവേശിച്ചു.
?കൈ നീട്ടിക്കേ..? അവൾ ആജ്ഞാപിച്ചു.
?എന്തേ ശ്രീക്കുട്ടീ...?
?നീട്ട്‌ പ്രതാപേട്ടാ...?
സാകൂതം കൈനീട്ടി. പിന്നിലൊളിപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്ന താലം മുൻപിലേക്കു വച്ച്‌. കുങ്കുമത്തിന്റെ ഇടയിൽ നിന്ന്‌ അവൾ ഒരു രാഖി കടന്നെടുത്തു. നീട്ടിയ കൈകളിൽ അതു കെട്ടിത്തരുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ സജലങ്ങളായിരുന്നെന്ന്‌ കണ്ടുപിടിച്ചു.
?എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു പ്രതാപേട്ടാ ഇന്ന്‌ രാഖിയാണെന്ന്‌. ഇവിടെ ആ ആചാരം ഇല്ല. ഹര്യേട്ടൻ ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടാ ഈ രാഖി സംഘടിപ്പിച്ചു തന്നേ.....?
രാഖികെട്ടിക്കഴിഞ്ഞ്‌ താലത്തിലെ കുങ്കുമം എടുത്ത്‌ നെറ്റിയിൽ ചാർത്തിത്തന്നു. കുസൃതിയോടെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു.
?ഹര്യേട്ടൻ പറഞ്ഞു, രാഖികെട്ടിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആങ്ങളമാർ പെങ്ങന്മാർക്ക്‌ ദക്ഷിണകൊടുക്കുമെന്ന്‌...? ദൈവമേ പൂനത്തിന്റെ അതേ ഭാവമാണ്‌ ചോദ്യത്തിന്‌. ഒന്നുംപറഞ്ഞില്ല. നിറഞ്ഞ വാത്സല്യത്തോടെ ബാഗിൽ നിന്നും പേഴ്സെടുത്ത്‌ ആ താലത്തിലിട്ടു.
?അയ്യേ..... ഇത്രേം വേണ്ട. ഹര്യേട്ടനും ഞാൻ രാഖികെട്ടി. പിശുക്കൻ തന്നത്‌ അമ്പതു രൂപയാ.? അവൾ പഴ്സെടുത്ത്‌ അതിൽ നിന്നും നൂറിന്റെ ഒരുനോട്ട്‌ എടുത്തു.
?ഇതു മതി എനിക്ക്‌. വയറുനിറയെ ഇതുകൊണ്ട്‌ ഐസ്‌ ക്രീം വാങ്ങിക്കഴിക്കും..... ങ.... പ്രതാപേട്ടൻ താഴേയ്ക്കുവാ.... ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ്‌ റെഡി?.
?വന്നേക്കാം...?അത്രയുമേ ഉച്ചരിക്കാനായുള്ളൂ. ശ്രീക്കുട്ടി താഴേയ്ക്കു നടന്നു. ദൃഷ്ടിപഥത്തിൽ നിന്ന്‌ അവൾ അകന്നപ്പോൾ കണ്ണിലുതിർന്ന അശ്രു തുടച്ചു. ദൈവമേ നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം വീണ്ടു കിട്ടുന്നപോലെ.... ജീവിക്കണമെന്ന ആശ വീണ്ടും വളരുന്നപോലെ... താഴേയ്ക്കു പോകുന്നതിനുമുൻപ്‍്‌ മുഖം നന്നായി കഴുകി. തന്റെ അശ്രുക്കൾ ആരെയും കാണിക്കാറില്ലല്ലോ.
വൈകുന്നേരം സ്കൂട്ടിയെടുത്ത്‌ കൂട്ടുകാരി സ്മിതയുടെ വീട്ടിൽ പോയിവരികയായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ്‌ ഒരു കാർ ഓവർ ടേക്ക്‌ ചെയ്തത്‌. സൈഡു കൊടുത്തു. മുൻപിൽ കയറിയ കാർ സഡൺ ബ്രേക്കിട്ട്‌ നിർത്തി. ഡാർക്ക്‌ ഗ്ളാസ്സ്‌ താണു വരുന്നു ................
തമ്പുരാൻ ! സ്കൂട്ടി നിർത്തി പുഞ്ചിരിയോടെ കാത്തുനിന്നു. അദ്ദേഹം കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുത്തുവന്നു.
?ഹലോ....... ശ്രീദേവി എവിടെപ്പോയി??
?ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോയതാ.....? മറുപടി പറഞ്ഞു. കാറ്റ്‌ വസ്ത്രങ്ങളെയും കേശഭരത്തെയും ഉലച്ചു. അളകങ്ങൾ മാടിയൊതുക്കി തമ്പുരാന്റെ സംഭാഷണത്തിനു കാതോർത്തു നിന്നു. അദ്ദേഹത്തിനും ശബ്ദം നഷ്ടപ്പെട്ട മട്ടാണ്‌. അർത്ഥവത്തായ നോട്ടങ്ങളും പുഞ്ചിരിയും മാത്രം മുറയ്ക്കു കൈമാറി. പെട്ടെന്ന്‌ തമ്പുരാൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ആ ചിരി തന്നിലും പടർന്നു. നിശ്ശബ്ദതയുടെ അന്തരാർത്ഥങ്ങൾ പരസ്പരം മനസിലായപോലെ. പെട്ടെന്ന്‌ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.
?പോരുന്നോ, ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌?? ആ ശബ്ദം കാതരമായിരുന്നു.
?വേറൊരിക്കലാകട്ടെ...... ആ അകത്തളം കാണാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ മുതൽ മോഹിച്ചിട്ടുള്ളതാ?. പൊടുന്നനവെ തമ്പുരാൻ പറഞ്ഞു.
?ശംഖൂരി ശ്രീക്കുട്ടിക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. ശംഖൂരിത്തമ്പുരാനും...?അവിശ്വസനീയതയോടെ നിന്നു പോയി. മുഖം അരുണമായി. തമ്പുരാന്റെ അർത്ഥവത്തായ നോട്ടവും പുഞ്ചിരിയും താങ്ങാനാവാതെ മുഖം കുനിച്ചു. ഈശ്വരാ... അവസാനം....... അവസാനം കാലങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന ആ ക്ഷണം കിട്ടിയല്ലോ. അദ്ദേഹം കാറിൽ കയറി. താൻ സ്കൂട്ടിയിലും. കാർ നീങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് അദ്ദേഹം ഒരു വട്ടം കൂടി ചോദിച്ചു.
?കാത്തിരുന്നോട്ടെ...??
പൊട്ടിവിടരുന്ന ഹർഷത്തെ പണിപ്പെട്ടൊതുക്കി ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. ?ഉം....?
കാർ മുന്നോട്ട്‌ പാഞ്ഞു. അപ്പൂപ്പൻ താടിയുടെ ലാഘവമായിരുന്നു. മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും. തമ്പുരാൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതുവരെയുള്ള നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു. വല്ലാതെ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറേനേരം ഒരു പൊട്ടിയേപ്പോലെ സ്കൂട്ടിയിൽ ഇരുന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരന്നു. വേപഥു അടങ്ങും വരെ.
രാത്രി ഉറക്കം വന്നതേയില്ല. ശരീരവും മനസ്സും ഉന്മാദം കൊണ്ട്‌ ആലസ്യംപേറിയ രാത്രി. ഭക്ഷണം കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി നേരത്തേ മുറിയിൽ കയറി. ഉറങ്ങുവാനാകാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. മടുത്തപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്ന്‌ ബാൽക്കണിയിലെത്തി. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ ശാദ്വല പ്രദേശങ്ങളിൽ നിലാവു പടർന്നു കിടക്കുന്നു. നേരിയ കാറ്റ്‌ മലയോരങ്ങളെയും താഴ്‌വാരങ്ങളെയും തഴുകിയെത്തുന്നു. ആദ്യാനുരാഗത്തിന്‌ വർണ്ണങ്ങൾ ചമച്ച രാത്രി. ഉറക്കം വരാതെ മടുത്തപ്പോൾ ബാൽക്കണിയിലെ ആട്ടുകസേരയിൽ ചാരിക്കിടന്നു. പാതിമയക്കത്തിലേക്ക്‌ വഴുതി വീണതെപ്പോഴാണ്‌ ! സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത്‌ തമ്പുരാനാണ്‌. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ തീരത്തുകൂടി കുതിരപ്പുറത്തു വരുന്ന തമ്പുരാൻ!
സ്വപ്നങ്ങളിലെ രാജകുമാരൻ സർവ്വാലങ്കാര വിഭൂഷിതനായി രാജസപ്രൗഢിയോടെ ഉടവാളും ധരിച്ച്‌ പ്രത്യക്ഷനായി. അന്തപ്പുരത്തിലേക്ക്‌ ആനയിക്കപ്പെട്ട തമ്പുരാൻ ഉപചാരങ്ങൾ സ്വീകരിച്ച്‌ മണിമഞ്ചത്തിലിരുന്നു. പ്രേമാർദ്രമായി തന്റെ നേരെ നീണ്ട ആ തൃക്കരങ്ങളിൽ ചുംബനമുദ്ര ചാർത്തിക്കുമ്പോൾ ആ നെഞ്ചിലേക്ക്‌ താനറിയാതെ ആവാഹിക്കപ്പെടുന്നോ. ചുംബനാലിംഗനങ്ങളുടെ നുരയുന്ന ലഹരി സിരാപടലങ്ങളിൽ പടർന്നിറങ്ങി ജന്മസ്‌മൃതിയുടെ ശാഖികൾ പൂത്തുനില്ക്കുന്ന തടിനീതലങ്ങളിൽ നിർവൃതിയുടെ ചിറകിലേറി ഒരു മേഘശലാകപോലെ തമ്പുരാനൊപ്പം പറന്നു നടന്നു. സ്വപ്നങ്ങളവസാനിച്ച്‌ ഗാഢനിദ്രയിലമർന്നതെപ്പൊഴാണ്‌? കോടമഞ്ഞിന്റെ ഒരു ഘനരൂപം ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും ഇരുളിലേക്കു പടർന്നലിഞ്ഞു. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ തീരത്ത്‌ കുളമ്പടിയൊച്ചകൾ വീണ്ടും മുഴങ്ങി.
ചാർട്ടേഡ്‌ അക്കൗണ്ടന്റ്‌ അംബുജാക്ഷൻ പിള്ള രാവിലെ തന്നെ വന്നെത്തി. കൊട്ടാരത്തിലേക്കാണത്രേ! റിസീവർ ഭരണകാലത്തെ കണക്കുകളും മറ്റും വിശദമായി പരിശോധിക്കണം. അദ്ദേഹത്തിന്‌ ചായകൊടുക്കാൻ ഏർപ്പാട്‌ ചെയ്തിട്ട്‌ അച്ഛൻ മുറിയിലേക്കു കയറി. കൂടെക്കയറിച്ചെന്ന തന്നെ ഷേവിങ്ങിനിടയിൽ അച്ഛൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
?എന്താ ശ്രീക്കുട്ടാ.? നല്ല മൂഡിലാണല്ലോ.സ്നേഹം വരുമ്പോൾ അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നതങ്ങിനെയാണ്‌.
?അച്ഛൻ കൊട്ടാരത്തിലേക്കാണോ?? ഒന്നു പരുങ്ങിക്കൊണ്ടാണു ചോദിച്ചത്‌.
?അതെ. പിടിപ്പതു പണിയുണ്ടാകും . വൈകുന്നേരം വരെ ഇന്നിരിക്കേണ്ടി വരും. എത്ര ദിവസം ഇരുന്നാലാണോ തീരുക. ഇത്രേം വർഷങ്ങളുടെ കണക്കല്ലേ?. ഒന്നു നിർത്തി സംശയപൂർവ്വം അച്ഛൻ തുടർന്നു ചോദിച്ചു.
?എന്തേ നീയും പോരുന്നോ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌??
ഇച്ഛിച്ചതും കല്പിച്ചതും ഒന്നാണല്ലോ ഭഗവാനേ.
?ഞാനും പോരട്ടെ അച്ഛാ? ഇതേ വരെ കൊട്ടാരം ദൂരെ നിന്നു കണ്ടിട്ടുള്ളതല്ലാതെ അതിനകത്തു കടക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല. ഒന്നു കാണണന്ന്‌ മോഹണ്ട്‌ ?.
?ന്നാൽ വേഗം തയ്യാറായിക്കോ?.
?പക്ഷേ വൈകുന്നേരം വരെയൊന്നും നില്ക്കാൻ പറ്റൂല്ലാ..?
?അതിനെന്താ...... നിന്നെ തിരികെ വിടാൻ വണ്ടി അയക്കാലോ കൊട്ടാരത്തീന്ന്‌. വരുവാണേ വേഗം റഡിയാകൂ?.
ആഹ്ളാദത്തിന്റെ വേലിയേറ്റത്തിൽ ഒരുങ്ങിയത്‌ എത്ര പെട്ടെന്നാണ്‌. തമ്പുരാൻ തന്നെ ക്ഷണിച്ചുവെങ്കിലും കൊട്ടാരത്തിൽ ഒന്നുപോകാൻ ഉടനെ സാധിക്കുമെന്ന്‌ കരുതിയതേ അല്ല. അതിതാക്ഷിപ്രസാദ്ധ്യമായിരിക്കുന്നു. മഴമേഘ നിറവിലെ മയൂരത്തിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു.
കൊട്ടാരം ചെറിയൊരു കുന്നിൻപുറത്താണ്‌. അങ്ങോട്ടുള്ള പ്രവേശന കവാടം കല്ലുകൾ കൊണ്ട്‌ ശില്പചാരുതയോടെ പണി കഴിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരു കമാനമാണ്‌. പുതിയ ഗേറ്റ്‌ പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അതുകടന്ന്‌ കൽപ്പാളികൾ പാകി മനോഹരമാക്കിയിരുന്ന വഴിത്താരയിലൂടെ വണ്ടി കൊട്ടാരത്തിന്റെ മുൻപിലെത്തി നിന്നു. കട്ടിത്തടിയിൽത്തീർത്ത കൊട്ടാരവാതിൽ ഇരുമ്പു പട്ടകൾ കൊണ്ടും പിത്തളക്കുമിൾക്കൊണ്ടും മനോഹരവും ബലവത്തുമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒരാൾക്കു മാത്രം കടക്കാവുന്ന ഒരു വാതിൽ അതിൽത്തന്നെയുണ്ട്‌. അതിലൂടെ കാവൽക്കാരാരോ പുറത്തു വന്നു. അച്ഛനെ കണ്ടതോടെ അയാൾ സലാം വച്ച്‌ പടിവാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നു.
?ചന്ദ്രപ്പൻ നായരേ എന്തൊക്കെയുണ്ട്‌ വിശേഷങ്ങൾ.?? പുഞ്ചിരിയോടെ അച്ഛൻ കുശലമന്വേഷിച്ചു.
?സുഖം തന്നെ സർ. തമ്പുരാൻ അങ്ങയെക്കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്‌.? അയാൾ സ്വീകരണത്തിന്റെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ആനയിച്ചു.
അകത്തു കടന്നപ്പോൾ വായ്പൊളിച്ചുപോയി. കല്ലുകളിലും ദാരുക്കളിലും കൊത്തിവച്ച പ്രതിമകളും, വ്യാളീമുഖങ്ങളും ! വല്ലാത്ത ഒരു ഗൗരവഭരിതമായ ചാരുതയാണ്‌ കൊട്ടാരത്തിന്‌. ഒരു ചെറിയഫുട്ബോൾ ഗ്രൗണ്ടിന്റെ അത്രയും വരുന്ന വിശാലമായ കൊട്ടാരാങ്കണം.!
നടുക്ക്‌ താമരപ്പൂക്കൾ നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ഫൗണ്ടൻ. നേരെ നോക്കുമ്പോൾ മാർബിളിൽ പണിത മൂന്നു മണ്ഡപങ്ങൾ അഭിമുഖമായി നില്ക്കുന്നുണ്ട്‌. നടുക്കുള്ള മണ്ഡപത്തിലേക്ക്‌ താഴെനിന്നും കല്പടവുകൾ പണിതിരിക്കുന്നു. സിംഹാസന സദൃശമായ ഒരു കസേര ചുവന്ന മാർബിളിൽ തീർത്തിട്ടിരിക്കുന്നു. കസേരയുടെ കൈകളിൽ സിംഹമുഖങ്ങളും വ്യാളീരൂപങ്ങളും മുന്തിരിവള്ളികളുമെല്ലാം ആലേഖനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌. അങ്കണത്തിന്റെ നാലുവശവും രണ്ടുനിലയിലും മൂന്നു നിലയിലുമായി തീർത്തഹർമ്മ്യങ്ങളാണ്‌. വിവരിക്കാനാവാത്ത ശില്‌പഭംഗി.! കാർ ഒതുക്കിയിട്ടു. അച്ഛനോടും അംബുജാക്ഷനങ്കിളിനോടുമൊപ്പം ആ മണ്ഡപത്തിലേക്കു നടന്നു. അതിന്റെ പടവുകൾ കയറുമ്പോളേക്കും കൈയ്മളശ്ശൻ ഓടിവന്നു. കൂടെ അശോകനുമുണ്ട്‌. മണ്ഡപത്തിനു പിമ്പിലെ വിശാലമായ ഹാളിലേക്കുള്ള ഡോർ തുറന്നു തന്നു കൈയ്മളശ്ശൻ. അകത്തിരുത്തിയിട്ട്‌ അശോകൻ തിരക്കിട്ടു പോയി.
ദർബാർ ഹാളാണെന്ന്‌ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു തന്നു. ഒരല്പം ഉയർന്ന സ്റ്റേജുപോലുള്ളിടത്ത്‌ സിംഹാസനമിട്ടിരിക്കുന്നു. അതിനു താഴെ പാദപീഠവും. ദൈവമേ ഇവിടം എന്തെല്ലാം ചരിത്രസംഭവങ്ങൾക്ക്‌ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും ! നീതിന്യായങ്ങളുടെ എത്ര തീർപ്പുകൾ ഈ സഭയിൽ നടന്നിട്ടുണ്ടാകും. പ്രൗഢമായ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ ചരിത്രങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്ന സിംഹാസനം. കല്ലേപ്പിളർക്കുന്ന ആജ്ഞകൾ പ്രതിദ്ധ്വനിച്ച സഭാതലം. മുകളിലേക്കു നോക്കി. നിരനിരയായി വച്ചിരിക്കുന്ന എണ്ണഛായാചിത്രങ്ങൾ. ശംഖൂരിവാണ രാജാക്കന്മാരുടേതാവണം. ഗാംഭീര്യമാർന്ന ആമുഖങ്ങൾ ഒരു നിശ്ശബ്ദ ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ വീക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ ഒരു മതിവിഭ്രമം. തന്റെ തമ്പുരാനാണ്‌ ഇന്നത്തെ കിരീടാവകാശി എന്ന്‌ അഭിമാനത്തോടെ ഓർത്തു. താൻ തമ്പുരാന്റേതാകുന്ന നാൾ ഈശ്വരാ... ഈ സിംഹാസനത്തിന്റെ വാമഭാഗത്ത്‌ അവകാശബോധത്തോടെ ഇരിക്കാനാകുമല്ലോ. അതു സംഭവിച്ചാൽ തന്റെ പദവി ശംഖൂരിയുടെ റാണിയുടേതാണ്‌. വിസ്മയത്തോടെ ഓർത്തു.
?തമ്പുരാനിപ്പോ വരും എന്താ വക്കീൽ സാറിന്‌ കുടിക്കാൻ വേണ്ടത്‌.?
?എന്തെങ്കിലും ആയ്ക്കോട്ടെ അല്ലേ അമ്പൂ?. അംബുജാക്ഷനങ്കിൾ തലകുലുക്കി.
?മോളൂട്ടിക്കെന്താ വേണ്ടത്‌? ആദ്യായല്ലേ കൊട്ടാരത്തിൽ വരുന്നത്‌?. ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ വാത്സല്യത്തോടെ കൈയ്മളമ്മാവൻ ചോദിച്ചു.
?എന്തേലും തണുത്തതു മതി?.
?ദേ വന്നു കഴിഞ്ഞു? അങ്ങേർ നിഷ്ക്രമിച്ചപ്പോഴേയ്ക്കും അശോകനാൽ അനുഗതനായി തമ്പുരാൻ വന്നെത്തി. ആദരപൂർവ്വം അച്ഛനും അംബുജാക്ഷനങ്കിളിനുമൊപ്പം എഴുന്നേറ്റ്‌ കൈകൂപ്പി. തമ്പുരാന്റെ മുഖം വികസിക്കുന്നതു കണ്ടു.
?ആരിത്‌..... ശ്രീക്കുട്ടിയോ.... വെൽക്കം...... വെൽക്കം ടു ഔവർ പാലസ്‌ ?. വ്രീളാവിവശതയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
?ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ ഒരു മോഹം കൊട്ടാരമൊക്കെയൊന്നു കാണാൻ. കുറേ നാളായി പറയുന്നു. ഇന്നേ ഒത്തൊള്ളൂ.? അച്ഛൻ വിശദീകരിച്ചു.
?തീർച്ചയായും. അന്നേ ഞാൻ ക്ഷണിച്ചിരുന്നതല്ലേ എല്ലാവരെയും. അശോകാ.... നീ പോയി ചന്ദ്രികയേയോ മാലതിയേയോ വിളിച്ചുകൊണ്ടുവാ. അവർ ശ്രീദേവിയെ കൊട്ടാരമെല്ലാം കാണിച്ചു കൊടുക്കട്ടെ. ?നിഷ്ക്രമിച്ച അശോകനെ നോക്കിയിട്ട്‌ തമ്പുരാൻ തുടർന്നു.
?ഞങ്ങൾക്ക്‌ തിരക്കായിപ്പോയല്ലോ ശ്രീദേവീ... കുട്ടീ എല്ലായിടവും നടന്നു കാണുക. കുറേക്കഴിയുമ്പോൾ ഞാൻ ഫ്രീയാകും?.
?സാരമില്ല. ഞാൻ മാനേജ്‌ ചെയ്തോളാം?. കുടിക്കാനുള്ളതുമായി വന്ന ചന്ദ്രികയുടെ കൂടെ അശോകൻ തന്നെ പറഞ്ഞയച്ചു.പോകുന്നതിനു മുൻപ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു പാളിനോട്ടം തന്നിലേക്ക്‌ വന്നു വീണു. അതിൽ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി പടർന്നിരുന്നത്‌ സന്തോഷത്തോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു.
കൂനകൂട്ടിയിരുന്ന കണക്കുകളുടെയും ഫയലുകളുടെയും ഇടയിൽ മേനോനും അംബുജാക്ഷൻ പിള്ളയും മുഖം പൂഴ്ത്തി. ഇടയ്ക്കും തലയ്ക്കും ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ അവർ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതിലൊന്നും മനസ്സുറച്ചു നില്ക്കുന്നില്ല. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ചോദിച്ചചോദ്യം വീണ്ടും ഓർത്തെടുത്തു.
?പോരുന്നോ ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌ ?.?
?വേറൊരിക്കലാകട്ടെ . ആ അകത്തളം കാണാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ മുതൽ മോഹിച്ചിട്ടുള്ളതാ.?
?ശംഖൂരി ശ്രീക്കുട്ടിക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. ശംഖൂരിത്തമ്പുരാനും. കാത്തിരുന്നോട്ടെ........?
?ഉം?ദൈവമേ..... ശ്രീക്കുട്ടി ആ വാക്ക്‌ പാലിച്ചു.
അതിനർത്ഥം തന്റെ പ്രണയാഭ്യർത്ഥന പരോക്ഷമായി ശ്രീക്കുട്ടി സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നല്ലേ.. മനസ്സ്‌ ആനന്ദ നൃത്തം ചവിട്ടി. പക്ഷേ ഇവിടെ നിന്ന്‌ ഊരാനാകുന്നില്ലല്ലോ. ദാഹിച്ച്‌ മോഹിച്ച്‌ തന്റെ ഹൃദയേശ്വരി വന്നുചേർന്നതാണ്‌. ഒരവസരത്തിന്‌ കാത്തിരിക്കുക തന്നെ.
വിശാലമായ ചന്ദ്രശാലയിലിരുന്നാൽ ശംഖൂരിക്കോട്ട കാണാം. പർവ്വതങ്ങളിൽ സദാ ചുററിയടിക്കുന്ന കാറ്റ്‌ ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തെ തഴുകുന്നുണ്ട്‌. തൊട്ട്‌ താഴെ പൂമരങ്ങളുടെ ഒരു നിരതന്നെയുണ്ട്‌. അതിനപ്പുറം ശിലയിൽ പണികഴിപ്പിച്ചെടുത്തപോലെ സ്നാനമണ്ഡപങ്ങളോടുകൂടിയ അതിവിശാലമായ കുളം. ഈ കുളവും ശംഖൂരിപ്പുഴയും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ടത്രേ. എപ്പോഴും ജലം ശുദ്ധമായിക്കിടക്കുന്നത്‌ അവിടെനിന്നുള്ള ജലചംക്രമണം കൊണ്ടാണ്‌. അന്തപ്പുരസ്ത്രീകൾ കുളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വാപിയാണത്രേ. കണ്ടാലും കണ്ടാലും തീരാത്തത്ര കാഴ്ചകൾ. സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ചന്ദ്രികയുടെ വർണ്ണനകേട്ട്‌ കാറ്റിന്റെ തലോടലേറ്റ്‌ വിദൂരതയിലേക്ക്‌ നോക്കി നില്ക്കുമ്പോൾ പാദുകങ്ങളുടെ ഒച്ചകേട്ടു. തിരിഞ്ഞു നോക്കി ദീർഘപാദങ്ങൾ വച്ചുകൊണ്ട്‌ തമ്പുരാൻ നടന്നുവരുന്നു. വല്ലാത്ത വേപഥുവോടെ നിന്നു. തമ്പുരാനെക്കണ്ടപ്പോൾ ചന്ദ്രിക വന്ദിച്ച്‌ പിന്മാറി.
?ഇന്നൊരു വിശിഷ്ടാതിഥി ഉളളതാ. ഭക്ഷണം ഗംഭീരമാക്കണം?. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തമ്പുരാൻ ചന്ദ്രികയോട്‌ പറഞ്ഞു. ആദരവോടെ ഒരു വട്ടം കൂടി വന്ദിച്ച്‌ അവൾ നിഷ്ക്രമിച്ചു. തമ്പുരാന്റെ അരികെ തനിയെയായപ്പോൾ ഹർഷോന്മാദത്തോടൊപ്പം ഒരു വല്ലായ്മയും തോന്നി. ഒന്നു തനിയെ കാണാൻ മോഹിച്ചിട്ട്‌ ഇപ്പോൾ അരികിലെത്തിയപ്പോൾ ഒന്നും പറയാനാകാതെ വിഷമിച്ചു പോകുന്നു. ഈ പ്രണയം എന്നൊക്കെപ്പറഞ്ഞാൽ ഇതാണ്‌ എന്ന്‌ ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാകുന്നു. ആദ്യ അനുഭവമാണല്ലോ.
?അച്ഛൻ......? അത്രയുമേ വായിൽ നിന്നു വീണുള്ളൂ.
?ഒരു കൂമ്പാരം കണക്കിൽ രണ്ടുപേരും മുങ്ങിക്കിടക്ക്വാ... ഉടനെയെങ്ങും മോചനമില്ല. ഒരു വിധത്തിലാ ഞാൻ രക്ഷപെട്ടുപോന്നത്‌ .?
തമ്പുരാൻ ചിരിച്ചു. പതുക്കെ ആ മുഖം ഗൗരവഭരിതമായി.
?കഴിഞ്ഞ നാൾ ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യം മനസ്സിലാക്കിത്തന്നെയാണോ ഉത്തരം മൂളിയത.? ചോദ്യം ഋജുവായിരുന്ന‍ു. ഒന്നും പറയാനാകുന്നില്ല. ലജ്ജ മൂടുപടമിട്ടു നില്ക്കുകയാണ്‌. തമ്പുരാനാണെങ്കിൽ ഉത്തരത്തിനു കാതോർത്തു നില്ക്കുന്നു. മുഖം കുനിഞ്ഞു പോയി. മൗനം നീണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം നേരിട്ടു തന്നെ ചോദ്യമുന്നയിച്ചു. ആ മുഖത്ത്‌ അസാധാരണമായ ഒരു ഗൗരവം നിഴലിച്ചിരുന്നു.
?കണ്ടനാൾ മുതൽ എനിക്കിഷ്ടമായി ശ്രീദേവിയെ. എന്റെ കെട്ടിലമ്മയാകാനിഷ്ടാണോ??
മനസ്സ്‌ നിലതെറ്റി ആന്ദോളനം ചെയ്തുപോയി. ഉരിയാടാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ ഈശ്വരാ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത്‌ ഒരു വിഷാദഭാവം പടരുന്നതുകണ്ടു. തിരിഞ്ഞ്‌ അടുത്ത നിമിഷം അദ്ദേഹം പൊയ്ക്കളയുമോ എന്ന്‌ ഭയന്നു. സകല ധൈര്യവും സംഭരിച്ച്‌ ഉച്ചരിക്കാനായി.
?ഇഷ്ടാണ്‌ ?. ആ മുഖം വിടർന്നു. തന്റെ മുഖത്ത്‌ ചോര ഇരച്ചു കയറിയതറിയുന്നു. പ്രസാദ മാധുര്യം നിറഞ്ഞ ആ ശബ്ദം കേട്ടു.
?എന്റെയീശ്വരാ... ഇത്രയും കേൾക്കാൻ എത്രനാളായി കൊതിക്കുന്നു. അന്നുമുതൽ എത്രവട്ടം ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നോ.... കഴിഞ്ഞ ദിവസവും.............?അദ്ദേഹം പാതിയിൽ നിർത്തി. തന്റെ വേപഥുവൊതുങ്ങി. ശബ്ദം വീണ്ടെടുത്തു.
?കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞാനുമൊരു സ്വപ്നം കണ്ട?.
?ആ സ്വപ്നമെന്തായിരുന്നെന്നു ഞാൻ പറയട്ടെ??. പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ആ മുഖത്തേയ്ക്ക്‌ സംശയപൂർവ്വം നോക്കി നിന്നു. കുസൃതി വാക്കുകളായി വെളിയിൽ വന്നു.
?എന്നാൽ പറയൂ.? തമ്പുരാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ രണ്ടു ചാൽ നടന്നു. പിന്നെ കാറ്റടിച്ചുയരുന്ന താഴ്‌വാരത്തേക്കു നോക്കി. ചിത്രത്തൂണിൽച്ചാരി ധ്യാനത്തിലെന്നവണ്ണം ദീർഘനിമിഷങ്ങൾ നിന്നു. എന്തോ തമാശയ്ക്കുള്ള ഭാവമാണെന്നു കരുതി പുഞ്ചിരിയോടെ താൻ കാത്തു നിന്നു. അദ്ദേഹം ധ്യാനത്തിൽ നിന്നുണർന്ന ഭാവത്തിൽ തന്നെ അഭിമുഖീകരിച്ചു. ആ കണ്ണുകളിൽ ഒരു കുസൃതി ഓളം വെട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
?ശ്രീക്കുട്ടി ബാൽക്കണിയിലെ ഒരു ചാരുകസേരയിൽ കിടന്നു മയങ്ങുകയായിരുന്നു. കുതിരക്കുളമ്പടികൾ ശംഖൂരിപ്പുഴയോരത്തു മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. ഒരു മേഘ ശലാകയിലേറി ഞാൻ ശ്രീക്കുട്ടീടെ അടുത്തെത്തി. ഇതല്ലായിരുന്നോ സ്വപ്നം.? ആ കുറുമ്പുകലർന്ന പുഞ്ചിരി മുഖത്തു തങ്ങി നിന്നിരുന്നു.
മലച്ചുപോയി. തന്റെ സ്വപ്നം എന്തെന്ന്‌ തമ്പുരാൻ ഗണിച്ചറിയുകയോ... അസാദ്ധ്യം. ക്ളെയർ വോയൻസ്‌..? മൈൻസ്‌ റീഡിംഗ്‌..........? ഒരു ഭീതിയോടെയാണ്‌ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കിയത്‌. തന്റെ ഭാവാന്തരങ്ങൾ അദ്ദേഹം പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നെന്നു തോന്നി.
?എങ്ങിനെ..... എങ്ങിനെയറിഞ്ഞു.? തന്റെ ശബ്ദം നിലവിട്ടു പതറിയിരുന്നു. തമ്പുരാന്റെ മുഖം ഗൗരവമാർജ്ജിച്ചു.
?അതു സത്യമായിരുന്നു ശ്രീക്കുട്ടീ. ഞാനവിടെ വന്നതാ.. ഒന്നു കാണാനുള്ള മോഹം അടക്കാനാവാതിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ .?
?കള്ളം......... പച്ചക്കളളം.? പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ പറഞ്ഞത്‌.
?ചിരിച്ചു തള്ളണ്ട. ശംഖൂരിയുടെ കാലാതീതമായ മാന്ത്രികപ്രഭാവം ജീനുകളിലുറങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുകൊണ്ടാകാം., കാമിച്ച കാര്യങ്ങൾ ക്ഷിപ്രസാദ്ധ്യമാകുന്നത്‌. നോക്കിക്കോ. ഇനിയൊരിക്കൽ ഞാൻ വരും. അന്ന്‌ ശ്രീക്കുട്ടിയെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്നും വിളിച്ചുണർത്തും... ഉം.??
തമാശയെന്നവണ്ണം ചിരിച്ചു. തമ്പുരാൻ വേറൊരു വിഷയമെടുത്തിട്ടു. ?ഒന്നു കാണണമെന്നു തോന്നുമ്പോൾ എന്താചെയ്ക.?? ഉത്തരമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. തമ്പുരാൻ തന്നെ പോംവഴി പറഞ്ഞു തന്നു.
?ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്തോളാം?. ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ എന്റെ സെൽനമ്പർ അറിയാമോ?
?അച്ഛന്റെ മൊബൈലിലുണ്ട്‌. ഞാൻ കളക്ട്‌ ചെയ്തോളാം?. ആരുടേയോ പാദപതനത്തിന്റെ ശബ്ദംകേട്ട്‌ തമ്പുരാൻ നിശ്ശബ്ദനായി. അശോകൻ കടന്നു വന്നു.
?തമ്പുരാനേ... വക്കീൽ സാറ്‌ കാത്തിരിക്കുന്നു. എന്തോ സംശയമുണ്ടത്രേ?. അശോകൻ പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെനോക്കി.
?ഉം... നീ ശ്രീദേവിയെ ഇവിടെയെല്ലാം കൊണ്ട്‌ നടന്ന്‌ കാണിക്ക്‌ ?.
?ശരി തമ്പുരാനേ? അശോകൻ സന്നദ്ധനായി നിന്നു. അദ്ദേഹം തിരക്കിട്ടു നടന്നകന്നു.
അശോകനോടൊപ്പം അവിടെയെല്ലാം ചുറ്റി നടന്നു. പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന നിരവധിമുറികൾ കണ്ടു. അയാളെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. എല്ലാത്തിനും മൂളിക്കേട്ടു. ഉറപ്പായ പ്രണയത്തിന്റെ ഭ്രാന്തൻ സ്വപ്നങ്ങളിലായിരുന്നു. പ്രണയാർദ്രമായ ആ കണ്ണുകളുടെ സ്നേഹദീപ്തിയായിരുന്നു മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത്‌.
ഉച്ചഭക്ഷണം ഒന്നിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു. വിഭവങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിലൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാനായില്ല. ഇടയിൽ പാളിവരുന്ന കരുണാർദ്രമായ ആ നോട്ടവും അതിലെ അനുരാഗ സന്ദേശവും വായിച്ച്‌ മറുപടി നല്കുകയായിരുന്നു നോട്ടങ്ങളിലൂടെ. ആരും കാണാതെയുള്ള ആ സന്ദേശവിനിമയം അശോകൻ കണ്ടുവെന്ന്‌ മനസിലായി. അയാൾ ഒരുപുഞ്ചിരി സാന്ത്വനം പോലെ നൽകി. ലജ്ജയോടെ കണ്ണുകളെ മടക്കി.
രാത്രി സഞ്ചാരത്തിന്‌ അച്ഛൻ അനുവാദം നിഷേധിച്ചപ്പോൾ മുതൽ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു മനസ്‌. അച്ഛനെ നിഷേധിക്കാറില്ലല്ലോ. എന്തു സ്വാതന്ത്ര്യവും തരുന്ന അച്ഛനെ നോവിക്കാൻ സാദ്ധ്യമല്ലല്ലോ തനിക്ക്‌. വിധിക്ക്‌ കീഴ്‌വഴങ്ങി. രണ്ടെണ്ണം അടിക്കാൻ തോന്നുമ്പോൾ പ്രതാപുമായി കൊച്ചെക്കന്റെ ജോയിന്റിൽ പോകും ഏഴുമണിക്കകം വീടുപറ്റും. ഈ നിത്യാഭ്യാസം ബോറടിച്ചു തുടങ്ങി.
പക്ഷെ പ്രതാപ്‌ നല്ല മൂഡിൽത്തന്നെയായിരുന്നു. പുള്ളിയുടെ സന്തോഷത്തിന്‌ കുറവേതുമില്ല. മതിയഴകനുമായി അച്ഛന്‌ ബന്ധപ്പെടാനായി എന്നും, പ്രതാപിന്റെ കാര്യം അയാൾ ഏറ്റു എന്നും അച്ഛൻ പറഞ്ഞുകേട്ടപ്പോൾ മുതൽ എല്ലാ ടെൻഷനുകളും വിട്ട്‌ അങ്ങേർ ഫ്രീ മൂഡിലായി. രക്ഷപ്പെടാനുള്ള കരുക്കൾ നീങ്ങിയതിന്റെ സന്തോഷം മാത്രമല്ലല്ലോ. ശ്രീക്കുട്ടി അങ്ങേർക്ക്‌ രാഖി കെട്ടിയ നാൾ മുതൽ പുള്ളി വല്ലാത്ത സന്തോഷവാനായതാണ്‌. ആരുമില്ലെന്ന ആ അനാഥബോധം ഒട്ടൊക്കെ മാറിയപോലെ. സെന്റിമെന്റലി അയാൾ ശ്രീക്കുട്ടിയോടും ഒത്തിരി അറ്റാച്ച്ഡ്‌ ആയപോലെ തോന്നി. ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടെന്ന ഒരു തോന്നൽ ആ പാവം മനസിന്‌ ആശ്വാസം നൽകിക്കാണും. രണ്ടുവർഷങ്ങൾ പ്രതാപിനെ തൊട്ടറിഞ്ഞതാണ്‌. പിറകെ നടന്ന സുന്ദരികളായ പെൺകുട്ടികളെ മാന്യമായി അവഗണിക്കുന്ന ആ ജന്റിൽമാൻ ബിഹേവിയർ ഏറ്റുവും അടുത്തു നിന്നറിഞ്ഞ ആളാണല്ലോ താൻ. അതുകൊണ്ട്‌ ധൈര്യമായി തന്റെ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ സ്നേഹം പ്രതാപിനു പങ്കുവച്ചു.
അമ്മ നൽകിയ സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങൾ കൂടിയായപ്പോൾ അങ്ങേർ സ്വപ്രകൃതം ഏകദേശം വീണ്ടെടുത്തപോലെയായി. ?അമ്മേ അമ്മേ?എന്നു വിളിച്ചിട്ട്‌ പിറകേ നടക്കുന്നതു കാണാം. ശ്രീക്കുട്ടി എന്താവശ്യപ്പെട്ടാലും, കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങൾ ആണെങ്കിൽപ്പോലും പ്രതാപ്‌ അത്‌ ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നതിൽ ഉത്സാഹം കാണിച്ചു കണ്ടു. ഈശ്വരാ അനാഥത്വം ഇത്ര ഭീകരമാണോ. ഏകാന്തതയും ആരുമില്ലെന്ന ബോധവും മനുഷ്യനെ ഡിപ്രഷനിലേക്കു പോലും നയിക്കും എന്നു മനസ്സിലാക്കി. പ്രതാപിന്റെ ഭാവമാറ്റങ്ങൾ തനിക്കെത്രമാത്രം സന്തോഷം നല്കിയെന്ന്‌ കക്ഷിക്കുപോലും മനസ്സിലായിട്ടില്ല. ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്യാനേ സാധിക്കുകയുള്ളുവല്ലോ എന്ന സങ്കടമാണ്‌ തനിക്ക്‌.
Chapter-10
ഏറുമാടത്തിലെ സ്ഥിരം പരിപാടികളും ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ള കറക്കവുമൊക്കെ പ്രതാപ്‌ മടുത്തുവോ... കാടിന്റെ ഭംഗി കാണുമ്പോൾ എല്ലാം മറക്കുന്ന ആ മുഖം ഇന്ന്‌ വല്ലാതെ മ്ളാനമായി കണ്ടു. സിറ്റിയിൽ പോയാലോ എന്ന സജക്ഷനും പ്രതാപ്‌ നിരസിച്ചു. ഏകാന്തതയിലേക്കുൾവലിയുവാൻ നദീതീരത്ത്‌ വിട്ടിട്ട്‌ അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞ്‌ തിരിച്ച്‌ വന്നപ്പോഴും ആ മുഖത്തിന്‌ മാറ്റമേതുമില്ല. അവസാനം വീട്ടിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുപോകുമ്പോൾ തുറന്നു ചോദിച്ചു.
?എന്തു പറ്റി പ്രതാപ്ജി.... ആകെ ഒരു മൂഡോഫ്‌??
?ഹേയ്‌ ...... ഒന്നുമില്ല ...? കക്ഷി പറഞ്ഞൊഴിയാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷേ വിടാതെ പിടികൂടി.
?എന്താ തുറന്നു പറ....? ഒരു ദീർഘ നിശ്വാസത്തോടെ പ്രതാപ്‌ പ്രതിവചിച്ചു.
?നാളെ രാവിലെയല്ലേ രാഖി... ഓരോ ഓർമ്മകള്‌...? പ്രതാപ്‌ അർദ്ധോക്തിയിൽ വിരമിച്ചു.
ഉത്തരേന്ത്യയിൽ രാഖി വലിയചടങ്ങുകളോടെ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്ന ഉത്സവമാണ്‌. സഹോദരിമാർ ആങ്ങളമാരുടെ കൈയിൽ സാഹോദര്യത്തിന്റെ അടയാളമായി കെട്ടുന്ന ചരടാണ്‌ രാഖി. പൂനം ഒരോർമ്മയായി മാറിയ ആ അവസരത്തിൽ പ്രതാപ്‌ അതെല്ലാം ഓർത്തുപോയതിൽ അത്ഭുതമില്ല. കേരളത്തിൽ രാഖിയുടെ ഉത്സവമില്ലല്ലോ. പ്രതാപിന്റെ ദുഃഖങ്ങൾ സഹതാപത്തോടെ നിശ്ശബ്ദമായി പങ്കിട്ടു.
രാവിലെ സാധാരണ വിളിച്ചുണർത്തുന്നതു ഹരിയാണ്‌. അതു കഴിഞ്ഞ്‌ കക്ഷിയുടെ ഒരു വിളിയുണ്ട്‌ താഴേയ്ക്ക്‌,?അമ്മേ.... കാപ്പി.....? നോർത്തിലായിരുന്നപ്പോൾ സ്ഥിരം ചായയാണ്‌ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നത്‌. ഇവിടെ വന്നതിനുശേഷം, പറമ്പിൽ വിളയുന്ന കാപ്പിക്കുരു ഉണക്കി തൊണ്ടുകളഞ്ഞ്‌ എന്തൊക്കെയോ ചേർത്ത്‌ ഉരലിലിട്ട്‌ പൊടിച്ചുണ്ടാക്കുന്ന കടുംകാപ്പി ഉപയോഗിച്ചു തുടങ്ങി. അതൊരു ശീലവുമായി. ഉറക്കമുണർന്ന്‌ മയങ്ങിക്കിടക്കുമ്പോഴും കാപ്പിയുടെ വിളിക്കായി കാത്തുകിടക്കുകയായിരുന്നു. ആരോ കുലുക്കി വിളിക്കുന്നു. സ്ത്രീ സ്വരം കേട്ട്‌ ചാടിയെഴുന്നേറ്റു. അരികിൽ ഒരിക്കലുമില്ലാത്തതുപോലെ ശ്രീക്കുട്ടി.
?എന്തുറക്കാ പ്രതാപേട്ടാ.... എത്ര നേരമായി വിളിക്കുന്നു??
കുളികഴിഞ്ഞ്‌ നനമുടിയിൽ തോർത്തും ചുറ്റി എളിക്കു കൈയും കുത്തി പുഞ്ചിരിയോടെ നിൽക്കുന്നുണ്ട്‌ അവൾ.
?ഒന്നു പല്ലുതേച്ച്‌ കുളിച്ച്‌ റഡിയായിക്കേ...? അവളെ സംശയപൂർവ്വം നോക്കിയിട്ട്‌ ചോദിച്ചു.
?എന്നാ ശ്രീക്കുട്ടി പതിവില്ലാതെ...?.
?ഒന്നു കുളിച്ചിട്ട്‌ വാ സാറെ.... പറയാം...? അവളുടെ നിർബന്ധത്തിന്‌ വഴങ്ങി കുളിയ്ക്കാൻ കയറി.
കുളികഴിഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോൾ അവളെക്കണ്ടില്ല. ബെഡ്ഡിൽ തേച്ചുമടക്കി ശുഭ്രമാക്കി വച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ ഷെർവാണിയിരിക്കുന്നു. അനിൽ ഒരു കുറിപ്പും. എടുത്തു വായിച്ചു.
?ഫോർ യൂ... ലവിങ്ങ്‌ സിസ്റ്റർ ശ്രീദേവി...? ഇംഗ്ളീഷ്‌ അക്ഷരങ്ങൾ, തുളുമ്പിയ കണ്ണീരിനിടയിലൂടെ വായിച്ചു.. പൂനം ഉണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ അവളും രാഖിക്ക്‌ നല്കാറുണ്ടായിരുന്നു ഇങ്ങിനെ ഒരു വസ്ത്രോപഹാരം..... ദൈവമേ..... ഈകുട്ടി.... ഇവൾ....
നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെ ഷെർവാണിയെടുത്തു ധരിച്ച്‌ കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി തലചീകിത്തിരിയുമ്പോൾ സമയം പറഞ്ഞു വച്ച നാടകത്തിന്റെ അരങ്ങിലേക്കെന്നപോലെ. ശ്രീക്കുട്ടി പ്രവേശിച്ചു.
?കൈ നീട്ടിക്കേ..? അവൾ ആജ്ഞാപിച്ചു.
?എന്തേ ശ്രീക്കുട്ടീ...?
?നീട്ട്‌ പ്രതാപേട്ടാ...?
സാകൂതം കൈനീട്ടി. പിന്നിലൊളിപ്പിച്ചു വച്ചിരുന്ന താലം മുൻപിലേക്കു വച്ച്‌. കുങ്കുമത്തിന്റെ ഇടയിൽ നിന്ന്‌ അവൾ ഒരു രാഖി കടന്നെടുത്തു. നീട്ടിയ കൈകളിൽ അതു കെട്ടിത്തരുമ്പോൾ അവളുടെ കണ്ണുകൾ സജലങ്ങളായിരുന്നെന്ന്‌ കണ്ടുപിടിച്ചു.
?എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു പ്രതാപേട്ടാ ഇന്ന്‌ രാഖിയാണെന്ന്‌. ഇവിടെ ആ ആചാരം ഇല്ല. ഹര്യേട്ടൻ ഒത്തിരി കഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടാ ഈ രാഖി സംഘടിപ്പിച്ചു തന്നേ.....?
രാഖികെട്ടിക്കഴിഞ്ഞ്‌ താലത്തിലെ കുങ്കുമം എടുത്ത്‌ നെറ്റിയിൽ ചാർത്തിത്തന്നു. കുസൃതിയോടെ അടുത്ത ചോദ്യം വന്നു.
?ഹര്യേട്ടൻ പറഞ്ഞു, രാഖികെട്ടിക്കഴിഞ്ഞാൽ ആങ്ങളമാർ പെങ്ങന്മാർക്ക്‌ ദക്ഷിണകൊടുക്കുമെന്ന്‌...? ദൈവമേ പൂനത്തിന്റെ അതേ ഭാവമാണ്‌ ചോദ്യത്തിന്‌. ഒന്നുംപറഞ്ഞില്ല. നിറഞ്ഞ വാത്സല്യത്തോടെ ബാഗിൽ നിന്നും പേഴ്സെടുത്ത്‌ ആ താലത്തിലിട്ടു.
?അയ്യേ..... ഇത്രേം വേണ്ട. ഹര്യേട്ടനും ഞാൻ രാഖികെട്ടി. പിശുക്കൻ തന്നത്‌ അമ്പതു രൂപയാ.? അവൾ പഴ്സെടുത്ത്‌ അതിൽ നിന്നും നൂറിന്റെ ഒരുനോട്ട്‌ എടുത്തു.
?ഇതു മതി എനിക്ക്‌. വയറുനിറയെ ഇതുകൊണ്ട്‌ ഐസ്‌ ക്രീം വാങ്ങിക്കഴിക്കും..... ങ.... പ്രതാപേട്ടൻ താഴേയ്ക്കുവാ.... ബ്രേക്ക്‌ ഫാസ്റ്റ്‌ റെഡി?.
?വന്നേക്കാം...?അത്രയുമേ ഉച്ചരിക്കാനായുള്ളൂ. ശ്രീക്കുട്ടി താഴേയ്ക്കു നടന്നു. ദൃഷ്ടിപഥത്തിൽ നിന്ന്‌ അവൾ അകന്നപ്പോൾ കണ്ണിലുതിർന്ന അശ്രു തുടച്ചു. ദൈവമേ നഷ്ടപ്പെട്ടതെല്ലാം വീണ്ടു കിട്ടുന്നപോലെ.... ജീവിക്കണമെന്ന ആശ വീണ്ടും വളരുന്നപോലെ... താഴേയ്ക്കു പോകുന്നതിനുമുൻപ്‍്‌ മുഖം നന്നായി കഴുകി. തന്റെ അശ്രുക്കൾ ആരെയും കാണിക്കാറില്ലല്ലോ.
വൈകുന്നേരം സ്കൂട്ടിയെടുത്ത്‌ കൂട്ടുകാരി സ്മിതയുടെ വീട്ടിൽ പോയിവരികയായിരുന്നു. പെട്ടെന്നാണ്‌ ഒരു കാർ ഓവർ ടേക്ക്‌ ചെയ്തത്‌. സൈഡു കൊടുത്തു. മുൻപിൽ കയറിയ കാർ സഡൺ ബ്രേക്കിട്ട്‌ നിർത്തി. ഡാർക്ക്‌ ഗ്ളാസ്സ്‌ താണു വരുന്നു ................
തമ്പുരാൻ ! സ്കൂട്ടി നിർത്തി പുഞ്ചിരിയോടെ കാത്തുനിന്നു. അദ്ദേഹം കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി അടുത്തുവന്നു.
?ഹലോ....... ശ്രീദേവി എവിടെപ്പോയി??
?ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ വീട്ടിൽ പോയതാ.....? മറുപടി പറഞ്ഞു. കാറ്റ്‌ വസ്ത്രങ്ങളെയും കേശഭരത്തെയും ഉലച്ചു. അളകങ്ങൾ മാടിയൊതുക്കി തമ്പുരാന്റെ സംഭാഷണത്തിനു കാതോർത്തു നിന്നു. അദ്ദേഹത്തിനും ശബ്ദം നഷ്ടപ്പെട്ട മട്ടാണ്‌. അർത്ഥവത്തായ നോട്ടങ്ങളും പുഞ്ചിരിയും മാത്രം മുറയ്ക്കു കൈമാറി. പെട്ടെന്ന്‌ തമ്പുരാൻ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. ആ ചിരി തന്നിലും പടർന്നു. നിശ്ശബ്ദതയുടെ അന്തരാർത്ഥങ്ങൾ പരസ്പരം മനസിലായപോലെ. പെട്ടെന്ന്‌ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു.
?പോരുന്നോ, ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌?? ആ ശബ്ദം കാതരമായിരുന്നു.
?വേറൊരിക്കലാകട്ടെ...... ആ അകത്തളം കാണാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ മുതൽ മോഹിച്ചിട്ടുള്ളതാ?. പൊടുന്നനവെ തമ്പുരാൻ പറഞ്ഞു.
?ശംഖൂരി ശ്രീക്കുട്ടിക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. ശംഖൂരിത്തമ്പുരാനും...?അവിശ്വസനീയതയോടെ നിന്നു പോയി. മുഖം അരുണമായി. തമ്പുരാന്റെ അർത്ഥവത്തായ നോട്ടവും പുഞ്ചിരിയും താങ്ങാനാവാതെ മുഖം കുനിച്ചു. ഈശ്വരാ... അവസാനം....... അവസാനം കാലങ്ങളായി കാത്തിരുന്ന ആ ക്ഷണം കിട്ടിയല്ലോ. അദ്ദേഹം കാറിൽ കയറി. താൻ സ്കൂട്ടിയിലും. കാർ നീങ്ങുന്നതിനു മുൻപ് അദ്ദേഹം ഒരു വട്ടം കൂടി ചോദിച്ചു.
?കാത്തിരുന്നോട്ടെ...??
പൊട്ടിവിടരുന്ന ഹർഷത്തെ പണിപ്പെട്ടൊതുക്കി ഒരു വിധം പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. ?ഉം....?
കാർ മുന്നോട്ട്‌ പാഞ്ഞു. അപ്പൂപ്പൻ താടിയുടെ ലാഘവമായിരുന്നു. മനസ്സിനും ശരീരത്തിനും. തമ്പുരാൻ പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതുവരെയുള്ള നിയന്ത്രണം നഷ്ടപ്പെട്ടു. വല്ലാതെ വിറയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി. കുറേനേരം ഒരു പൊട്ടിയേപ്പോലെ സ്കൂട്ടിയിൽ ഇരുന്നു പുഞ്ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരന്നു. വേപഥു അടങ്ങും വരെ.
രാത്രി ഉറക്കം വന്നതേയില്ല. ശരീരവും മനസ്സും ഉന്മാദം കൊണ്ട്‌ ആലസ്യംപേറിയ രാത്രി. ഭക്ഷണം കഴിച്ചെന്നു വരുത്തി നേരത്തേ മുറിയിൽ കയറി. ഉറങ്ങുവാനാകാതെ തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നു. മടുത്തപ്പോൾ വാതിൽ തുറന്ന്‌ ബാൽക്കണിയിലെത്തി. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ ശാദ്വല പ്രദേശങ്ങളിൽ നിലാവു പടർന്നു കിടക്കുന്നു. നേരിയ കാറ്റ്‌ മലയോരങ്ങളെയും താഴ്‌വാരങ്ങളെയും തഴുകിയെത്തുന്നു. ആദ്യാനുരാഗത്തിന്‌ വർണ്ണങ്ങൾ ചമച്ച രാത്രി. ഉറക്കം വരാതെ മടുത്തപ്പോൾ ബാൽക്കണിയിലെ ആട്ടുകസേരയിൽ ചാരിക്കിടന്നു. പാതിമയക്കത്തിലേക്ക്‌ വഴുതി വീണതെപ്പോഴാണ്‌ ! സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത്‌ തമ്പുരാനാണ്‌. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ തീരത്തുകൂടി കുതിരപ്പുറത്തു വരുന്ന തമ്പുരാൻ!
സ്വപ്നങ്ങളിലെ രാജകുമാരൻ സർവ്വാലങ്കാര വിഭൂഷിതനായി രാജസപ്രൗഢിയോടെ ഉടവാളും ധരിച്ച്‌ പ്രത്യക്ഷനായി. അന്തപ്പുരത്തിലേക്ക്‌ ആനയിക്കപ്പെട്ട തമ്പുരാൻ ഉപചാരങ്ങൾ സ്വീകരിച്ച്‌ മണിമഞ്ചത്തിലിരുന്നു. പ്രേമാർദ്രമായി തന്റെ നേരെ നീണ്ട ആ തൃക്കരങ്ങളിൽ ചുംബനമുദ്ര ചാർത്തിക്കുമ്പോൾ ആ നെഞ്ചിലേക്ക്‌ താനറിയാതെ ആവാഹിക്കപ്പെടുന്നോ. ചുംബനാലിംഗനങ്ങളുടെ നുരയുന്ന ലഹരി സിരാപടലങ്ങളിൽ പടർന്നിറങ്ങി ജന്മസ്‌മൃതിയുടെ ശാഖികൾ പൂത്തുനില്ക്കുന്ന തടിനീതലങ്ങളിൽ നിർവൃതിയുടെ ചിറകിലേറി ഒരു മേഘശലാകപോലെ തമ്പുരാനൊപ്പം പറന്നു നടന്നു. സ്വപ്നങ്ങളവസാനിച്ച്‌ ഗാഢനിദ്രയിലമർന്നതെപ്പൊഴാണ്‌? കോടമഞ്ഞിന്റെ ഒരു ഘനരൂപം ബാൽക്കണിയിൽ നിന്നും ഇരുളിലേക്കു പടർന്നലിഞ്ഞു. ശംഖൂരിപ്പുഴയുടെ തീരത്ത്‌ കുളമ്പടിയൊച്ചകൾ വീണ്ടും മുഴങ്ങി.
ചാർട്ടേഡ്‌ അക്കൗണ്ടന്റ്‌ അംബുജാക്ഷൻ പിള്ള രാവിലെ തന്നെ വന്നെത്തി. കൊട്ടാരത്തിലേക്കാണത്രേ! റിസീവർ ഭരണകാലത്തെ കണക്കുകളും മറ്റും വിശദമായി പരിശോധിക്കണം. അദ്ദേഹത്തിന്‌ ചായകൊടുക്കാൻ ഏർപ്പാട്‌ ചെയ്തിട്ട്‌ അച്ഛൻ മുറിയിലേക്കു കയറി. കൂടെക്കയറിച്ചെന്ന തന്നെ ഷേവിങ്ങിനിടയിൽ അച്ഛൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.
?എന്താ ശ്രീക്കുട്ടാ.? നല്ല മൂഡിലാണല്ലോ.സ്നേഹം വരുമ്പോൾ അച്ഛൻ വിളിക്കുന്നതങ്ങിനെയാണ്‌.
?അച്ഛൻ കൊട്ടാരത്തിലേക്കാണോ?? ഒന്നു പരുങ്ങിക്കൊണ്ടാണു ചോദിച്ചത്‌.
?അതെ. പിടിപ്പതു പണിയുണ്ടാകും . വൈകുന്നേരം വരെ ഇന്നിരിക്കേണ്ടി വരും. എത്ര ദിവസം ഇരുന്നാലാണോ തീരുക. ഇത്രേം വർഷങ്ങളുടെ കണക്കല്ലേ?. ഒന്നു നിർത്തി സംശയപൂർവ്വം അച്ഛൻ തുടർന്നു ചോദിച്ചു.
?എന്തേ നീയും പോരുന്നോ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌??
ഇച്ഛിച്ചതും കല്പിച്ചതും ഒന്നാണല്ലോ ഭഗവാനേ.
?ഞാനും പോരട്ടെ അച്ഛാ? ഇതേ വരെ കൊട്ടാരം ദൂരെ നിന്നു കണ്ടിട്ടുള്ളതല്ലാതെ അതിനകത്തു കടക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല. ഒന്നു കാണണന്ന്‌ മോഹണ്ട്‌ ?.
?ന്നാൽ വേഗം തയ്യാറായിക്കോ?.
?പക്ഷേ വൈകുന്നേരം വരെയൊന്നും നില്ക്കാൻ പറ്റൂല്ലാ..?
?അതിനെന്താ...... നിന്നെ തിരികെ വിടാൻ വണ്ടി അയക്കാലോ കൊട്ടാരത്തീന്ന്‌. വരുവാണേ വേഗം റഡിയാകൂ?.
ആഹ്ളാദത്തിന്റെ വേലിയേറ്റത്തിൽ ഒരുങ്ങിയത്‌ എത്ര പെട്ടെന്നാണ്‌. തമ്പുരാൻ തന്നെ ക്ഷണിച്ചുവെങ്കിലും കൊട്ടാരത്തിൽ ഒന്നുപോകാൻ ഉടനെ സാധിക്കുമെന്ന്‌ കരുതിയതേ അല്ല. അതിതാക്ഷിപ്രസാദ്ധ്യമായിരിക്കുന്നു. മഴമേഘ നിറവിലെ മയൂരത്തിന്റെ മനസ്സായിരുന്നു.
കൊട്ടാരം ചെറിയൊരു കുന്നിൻപുറത്താണ്‌. അങ്ങോട്ടുള്ള പ്രവേശന കവാടം കല്ലുകൾ കൊണ്ട്‌ ശില്പചാരുതയോടെ പണി കഴിപ്പിച്ചിരുന്ന ഒരു കമാനമാണ്‌. പുതിയ ഗേറ്റ്‌ പിടിപ്പിച്ചിരുന്നു. അതുകടന്ന്‌ കൽപ്പാളികൾ പാകി മനോഹരമാക്കിയിരുന്ന വഴിത്താരയിലൂടെ വണ്ടി കൊട്ടാരത്തിന്റെ മുൻപിലെത്തി നിന്നു. കട്ടിത്തടിയിൽത്തീർത്ത കൊട്ടാരവാതിൽ ഇരുമ്പു പട്ടകൾ കൊണ്ടും പിത്തളക്കുമിൾക്കൊണ്ടും മനോഹരവും ബലവത്തുമാക്കിയിരിക്കുന്നു. ഒരാൾക്കു മാത്രം കടക്കാവുന്ന ഒരു വാതിൽ അതിൽത്തന്നെയുണ്ട്‌. അതിലൂടെ കാവൽക്കാരാരോ പുറത്തു വന്നു. അച്ഛനെ കണ്ടതോടെ അയാൾ സലാം വച്ച്‌ പടിവാതിൽ തള്ളിത്തുറന്നു.
?ചന്ദ്രപ്പൻ നായരേ എന്തൊക്കെയുണ്ട്‌ വിശേഷങ്ങൾ.?? പുഞ്ചിരിയോടെ അച്ഛൻ കുശലമന്വേഷിച്ചു.
?സുഖം തന്നെ സർ. തമ്പുരാൻ അങ്ങയെക്കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്‌.? അയാൾ സ്വീകരണത്തിന്റെ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ ആനയിച്ചു.
അകത്തു കടന്നപ്പോൾ വായ്പൊളിച്ചുപോയി. കല്ലുകളിലും ദാരുക്കളിലും കൊത്തിവച്ച പ്രതിമകളും, വ്യാളീമുഖങ്ങളും ! വല്ലാത്ത ഒരു ഗൗരവഭരിതമായ ചാരുതയാണ്‌ കൊട്ടാരത്തിന്‌. ഒരു ചെറിയഫുട്ബോൾ ഗ്രൗണ്ടിന്റെ അത്രയും വരുന്ന വിശാലമായ കൊട്ടാരാങ്കണം.!
നടുക്ക്‌ താമരപ്പൂക്കൾ നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ഫൗണ്ടൻ. നേരെ നോക്കുമ്പോൾ മാർബിളിൽ പണിത മൂന്നു മണ്ഡപങ്ങൾ അഭിമുഖമായി നില്ക്കുന്നുണ്ട്‌. നടുക്കുള്ള മണ്ഡപത്തിലേക്ക്‌ താഴെനിന്നും കല്പടവുകൾ പണിതിരിക്കുന്നു. സിംഹാസന സദൃശമായ ഒരു കസേര ചുവന്ന മാർബിളിൽ തീർത്തിട്ടിരിക്കുന്നു. കസേരയുടെ കൈകളിൽ സിംഹമുഖങ്ങളും വ്യാളീരൂപങ്ങളും മുന്തിരിവള്ളികളുമെല്ലാം ആലേഖനം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌. അങ്കണത്തിന്റെ നാലുവശവും രണ്ടുനിലയിലും മൂന്നു നിലയിലുമായി തീർത്തഹർമ്മ്യങ്ങളാണ്‌. വിവരിക്കാനാവാത്ത ശില്‌പഭംഗി.! കാർ ഒതുക്കിയിട്ടു. അച്ഛനോടും അംബുജാക്ഷനങ്കിളിനോടുമൊപ്പം ആ മണ്ഡപത്തിലേക്കു നടന്നു. അതിന്റെ പടവുകൾ കയറുമ്പോളേക്കും കൈയ്മളശ്ശൻ ഓടിവന്നു. കൂടെ അശോകനുമുണ്ട്‌. മണ്ഡപത്തിനു പിമ്പിലെ വിശാലമായ ഹാളിലേക്കുള്ള ഡോർ തുറന്നു തന്നു കൈയ്മളശ്ശൻ. അകത്തിരുത്തിയിട്ട്‌ അശോകൻ തിരക്കിട്ടു പോയി.
ദർബാർ ഹാളാണെന്ന്‌ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു തന്നു. ഒരല്പം ഉയർന്ന സ്റ്റേജുപോലുള്ളിടത്ത്‌ സിംഹാസനമിട്ടിരിക്കുന്നു. അതിനു താഴെ പാദപീഠവും. ദൈവമേ ഇവിടം എന്തെല്ലാം ചരിത്രസംഭവങ്ങൾക്ക്‌ സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിട്ടുണ്ടാവും ! നീതിന്യായങ്ങളുടെ എത്ര തീർപ്പുകൾ ഈ സഭയിൽ നടന്നിട്ടുണ്ടാകും. പ്രൗഢമായ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ ചരിത്രങ്ങളെ നിയന്ത്രിച്ചിരുന്ന സിംഹാസനം. കല്ലേപ്പിളർക്കുന്ന ആജ്ഞകൾ പ്രതിദ്ധ്വനിച്ച സഭാതലം. മുകളിലേക്കു നോക്കി. നിരനിരയായി വച്ചിരിക്കുന്ന എണ്ണഛായാചിത്രങ്ങൾ. ശംഖൂരിവാണ രാജാക്കന്മാരുടേതാവണം. ഗാംഭീര്യമാർന്ന ആമുഖങ്ങൾ ഒരു നിശ്ശബ്ദ ഗൗരവത്തോടെ തന്നെ വീക്ഷിക്കുന്നതുപോലെ ഒരു മതിവിഭ്രമം. തന്റെ തമ്പുരാനാണ്‌ ഇന്നത്തെ കിരീടാവകാശി എന്ന്‌ അഭിമാനത്തോടെ ഓർത്തു. താൻ തമ്പുരാന്റേതാകുന്ന നാൾ ഈശ്വരാ... ഈ സിംഹാസനത്തിന്റെ വാമഭാഗത്ത്‌ അവകാശബോധത്തോടെ ഇരിക്കാനാകുമല്ലോ. അതു സംഭവിച്ചാൽ തന്റെ പദവി ശംഖൂരിയുടെ റാണിയുടേതാണ്‌. വിസ്മയത്തോടെ ഓർത്തു.
?തമ്പുരാനിപ്പോ വരും എന്താ വക്കീൽ സാറിന്‌ കുടിക്കാൻ വേണ്ടത്‌.?
?എന്തെങ്കിലും ആയ്ക്കോട്ടെ അല്ലേ അമ്പൂ?. അംബുജാക്ഷനങ്കിൾ തലകുലുക്കി.
?മോളൂട്ടിക്കെന്താ വേണ്ടത്‌? ആദ്യായല്ലേ കൊട്ടാരത്തിൽ വരുന്നത്‌?. ചിരിച്ചുകൊണ്ട്‌ വാത്സല്യത്തോടെ കൈയ്മളമ്മാവൻ ചോദിച്ചു.
?എന്തേലും തണുത്തതു മതി?.
?ദേ വന്നു കഴിഞ്ഞു? അങ്ങേർ നിഷ്ക്രമിച്ചപ്പോഴേയ്ക്കും അശോകനാൽ അനുഗതനായി തമ്പുരാൻ വന്നെത്തി. ആദരപൂർവ്വം അച്ഛനും അംബുജാക്ഷനങ്കിളിനുമൊപ്പം എഴുന്നേറ്റ്‌ കൈകൂപ്പി. തമ്പുരാന്റെ മുഖം വികസിക്കുന്നതു കണ്ടു.
?ആരിത്‌..... ശ്രീക്കുട്ടിയോ.... വെൽക്കം...... വെൽക്കം ടു ഔവർ പാലസ്‌ ?. വ്രീളാവിവശതയോടെ പുഞ്ചിരിച്ചു.
?ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ ഒരു മോഹം കൊട്ടാരമൊക്കെയൊന്നു കാണാൻ. കുറേ നാളായി പറയുന്നു. ഇന്നേ ഒത്തൊള്ളൂ.? അച്ഛൻ വിശദീകരിച്ചു.
?തീർച്ചയായും. അന്നേ ഞാൻ ക്ഷണിച്ചിരുന്നതല്ലേ എല്ലാവരെയും. അശോകാ.... നീ പോയി ചന്ദ്രികയേയോ മാലതിയേയോ വിളിച്ചുകൊണ്ടുവാ. അവർ ശ്രീദേവിയെ കൊട്ടാരമെല്ലാം കാണിച്ചു കൊടുക്കട്ടെ. ?നിഷ്ക്രമിച്ച അശോകനെ നോക്കിയിട്ട്‌ തമ്പുരാൻ തുടർന്നു.
?ഞങ്ങൾക്ക്‌ തിരക്കായിപ്പോയല്ലോ ശ്രീദേവീ... കുട്ടീ എല്ലായിടവും നടന്നു കാണുക. കുറേക്കഴിയുമ്പോൾ ഞാൻ ഫ്രീയാകും?.
?സാരമില്ല. ഞാൻ മാനേജ്‌ ചെയ്തോളാം?. കുടിക്കാനുള്ളതുമായി വന്ന ചന്ദ്രികയുടെ കൂടെ അശോകൻ തന്നെ പറഞ്ഞയച്ചു.പോകുന്നതിനു മുൻപ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഒരു പാളിനോട്ടം തന്നിലേക്ക്‌ വന്നു വീണു. അതിൽ ഒരു കുസൃതിച്ചിരി പടർന്നിരുന്നത്‌ സന്തോഷത്തോടെ ശ്രദ്ധിച്ചു.
കൂനകൂട്ടിയിരുന്ന കണക്കുകളുടെയും ഫയലുകളുടെയും ഇടയിൽ മേനോനും അംബുജാക്ഷൻ പിള്ളയും മുഖം പൂഴ്ത്തി. ഇടയ്ക്കും തലയ്ക്കും ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾ അവർ ചോദിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ അതിലൊന്നും മനസ്സുറച്ചു നില്ക്കുന്നില്ല. കഴിഞ്ഞ ദിവസം ചോദിച്ചചോദ്യം വീണ്ടും ഓർത്തെടുത്തു.
?പോരുന്നോ ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തിലേക്ക്‌ ?.?
?വേറൊരിക്കലാകട്ടെ . ആ അകത്തളം കാണാൻ ചെറുപ്പത്തിലേ മുതൽ മോഹിച്ചിട്ടുള്ളതാ.?
?ശംഖൂരി ശ്രീക്കുട്ടിക്കുവേണ്ടി കാത്തിരിക്കും. ശംഖൂരിത്തമ്പുരാനും. കാത്തിരുന്നോട്ടെ........?
?ഉം?ദൈവമേ..... ശ്രീക്കുട്ടി ആ വാക്ക്‌ പാലിച്ചു.
അതിനർത്ഥം തന്റെ പ്രണയാഭ്യർത്ഥന പരോക്ഷമായി ശ്രീക്കുട്ടി സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നല്ലേ.. മനസ്സ്‌ ആനന്ദ നൃത്തം ചവിട്ടി. പക്ഷേ ഇവിടെ നിന്ന്‌ ഊരാനാകുന്നില്ലല്ലോ. ദാഹിച്ച്‌ മോഹിച്ച്‌ തന്റെ ഹൃദയേശ്വരി വന്നുചേർന്നതാണ്‌. ഒരവസരത്തിന്‌ കാത്തിരിക്കുക തന്നെ.
വിശാലമായ ചന്ദ്രശാലയിലിരുന്നാൽ ശംഖൂരിക്കോട്ട കാണാം. പർവ്വതങ്ങളിൽ സദാ ചുററിയടിക്കുന്ന കാറ്റ്‌ ശംഖൂരിക്കൊട്ടാരത്തെ തഴുകുന്നുണ്ട്‌. തൊട്ട്‌ താഴെ പൂമരങ്ങളുടെ ഒരു നിരതന്നെയുണ്ട്‌. അതിനപ്പുറം ശിലയിൽ പണികഴിപ്പിച്ചെടുത്തപോലെ സ്നാനമണ്ഡപങ്ങളോടുകൂടിയ അതിവിശാലമായ കുളം. ഈ കുളവും ശംഖൂരിപ്പുഴയും തമ്മിൽ ബന്ധമുണ്ടത്രേ. എപ്പോഴും ജലം ശുദ്ധമായിക്കിടക്കുന്നത്‌ അവിടെനിന്നുള്ള ജലചംക്രമണം കൊണ്ടാണ്‌. അന്തപ്പുരസ്ത്രീകൾ കുളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വാപിയാണത്രേ. കണ്ടാലും കണ്ടാലും തീരാത്തത്ര കാഴ്ചകൾ. സമയം പോയതറിഞ്ഞില്ല. ചന്ദ്രികയുടെ വർണ്ണനകേട്ട്‌ കാറ്റിന്റെ തലോടലേറ്റ്‌ വിദൂരതയിലേക്ക്‌ നോക്കി നില്ക്കുമ്പോൾ പാദുകങ്ങളുടെ ഒച്ചകേട്ടു. തിരിഞ്ഞു നോക്കി ദീർഘപാദങ്ങൾ വച്ചുകൊണ്ട്‌ തമ്പുരാൻ നടന്നുവരുന്നു. വല്ലാത്ത വേപഥുവോടെ നിന്നു. തമ്പുരാനെക്കണ്ടപ്പോൾ ചന്ദ്രിക വന്ദിച്ച്‌ പിന്മാറി.
?ഇന്നൊരു വിശിഷ്ടാതിഥി ഉളളതാ. ഭക്ഷണം ഗംഭീരമാക്കണം?. ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ തമ്പുരാൻ ചന്ദ്രികയോട്‌ പറഞ്ഞു. ആദരവോടെ ഒരു വട്ടം കൂടി വന്ദിച്ച്‌ അവൾ നിഷ്ക്രമിച്ചു. തമ്പുരാന്റെ അരികെ തനിയെയായപ്പോൾ ഹർഷോന്മാദത്തോടൊപ്പം ഒരു വല്ലായ്മയും തോന്നി. ഒന്നു തനിയെ കാണാൻ മോഹിച്ചിട്ട്‌ ഇപ്പോൾ അരികിലെത്തിയപ്പോൾ ഒന്നും പറയാനാകാതെ വിഷമിച്ചു പോകുന്നു. ഈ പ്രണയം എന്നൊക്കെപ്പറഞ്ഞാൽ ഇതാണ്‌ എന്ന്‌ ഇപ്പോൾ മനസ്സിലാകുന്നു. ആദ്യ അനുഭവമാണല്ലോ.
?അച്ഛൻ......? അത്രയുമേ വായിൽ നിന്നു വീണുള്ളൂ.
?ഒരു കൂമ്പാരം കണക്കിൽ രണ്ടുപേരും മുങ്ങിക്കിടക്ക്വാ... ഉടനെയെങ്ങും മോചനമില്ല. ഒരു വിധത്തിലാ ഞാൻ രക്ഷപെട്ടുപോന്നത്‌ .?
തമ്പുരാൻ ചിരിച്ചു. പതുക്കെ ആ മുഖം ഗൗരവഭരിതമായി.
?കഴിഞ്ഞ നാൾ ഞാൻ ചോദിച്ച ചോദ്യം മനസ്സിലാക്കിത്തന്നെയാണോ ഉത്തരം മൂളിയത.? ചോദ്യം ഋജുവായിരുന്ന‍ു. ഒന്നും പറയാനാകുന്നില്ല. ലജ്ജ മൂടുപടമിട്ടു നില്ക്കുകയാണ്‌. തമ്പുരാനാണെങ്കിൽ ഉത്തരത്തിനു കാതോർത്തു നില്ക്കുന്നു. മുഖം കുനിഞ്ഞു പോയി. മൗനം നീണ്ടപ്പോൾ അദ്ദേഹം നേരിട്ടു തന്നെ ചോദ്യമുന്നയിച്ചു. ആ മുഖത്ത്‌ അസാധാരണമായ ഒരു ഗൗരവം നിഴലിച്ചിരുന്നു.
?കണ്ടനാൾ മുതൽ എനിക്കിഷ്ടമായി ശ്രീദേവിയെ. എന്റെ കെട്ടിലമ്മയാകാനിഷ്ടാണോ??
മനസ്സ്‌ നിലതെറ്റി ആന്ദോളനം ചെയ്തുപോയി. ഉരിയാടാൻ വാക്കുകൾ കിട്ടുന്നില്ലല്ലോ ഈശ്വരാ. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുഖത്ത്‌ ഒരു വിഷാദഭാവം പടരുന്നതുകണ്ടു. തിരിഞ്ഞ്‌ അടുത്ത നിമിഷം അദ്ദേഹം പൊയ്ക്കളയുമോ എന്ന്‌ ഭയന്നു. സകല ധൈര്യവും സംഭരിച്ച്‌ ഉച്ചരിക്കാനായി.
?ഇഷ്ടാണ്‌ ?. ആ മുഖം വിടർന്നു. തന്റെ മുഖത്ത്‌ ചോര ഇരച്ചു കയറിയതറിയുന്നു. പ്രസാദ മാധുര്യം നിറഞ്ഞ ആ ശബ്ദം കേട്ടു.
?എന്റെയീശ്വരാ... ഇത്രയും കേൾക്കാൻ എത്രനാളായി കൊതിക്കുന്നു. അന്നുമുതൽ എത്രവട്ടം ഞാൻ സ്വപ്നം കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നോ.... കഴിഞ്ഞ ദിവസവും.............?അദ്ദേഹം പാതിയിൽ നിർത്തി. തന്റെ വേപഥുവൊതുങ്ങി. ശബ്ദം വീണ്ടെടുത്തു.
?കഴിഞ്ഞ ദിവസം ഞാനുമൊരു സ്വപ്നം കണ്ട?.
?ആ സ്വപ്നമെന്തായിരുന്നെന്നു ഞാൻ പറയട്ടെ??. പുഞ്ചിരിക്കുന്ന ആ മുഖത്തേയ്ക്ക്‌ സംശയപൂർവ്വം നോക്കി നിന്നു. കുസൃതി വാക്കുകളായി വെളിയിൽ വന്നു.
?എന്നാൽ പറയൂ.? തമ്പുരാൻ ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ രണ്ടു ചാൽ നടന്നു. പിന്നെ കാറ്റടിച്ചുയരുന്ന താഴ്‌വാരത്തേക്കു നോക്കി. ചിത്രത്തൂണിൽച്ചാരി ധ്യാനത്തിലെന്നവണ്ണം ദീർഘനിമിഷങ്ങൾ നിന്നു. എന്തോ തമാശയ്ക്കുള്ള ഭാവമാണെന്നു കരുതി പുഞ്ചിരിയോടെ താൻ കാത്തു നിന്നു. അദ്ദേഹം ധ്യാനത്തിൽ നിന്നുണർന്ന ഭാവത്തിൽ തന്നെ അഭിമുഖീകരിച്ചു. ആ കണ്ണുകളിൽ ഒരു കുസൃതി ഓളം വെട്ടുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
?ശ്രീക്കുട്ടി ബാൽക്കണിയിലെ ഒരു ചാരുകസേരയിൽ കിടന്നു മയങ്ങുകയായിരുന്നു. കുതിരക്കുളമ്പടികൾ ശംഖൂരിപ്പുഴയോരത്തു മുഴങ്ങിക്കേട്ടു. ഒരു മേഘ ശലാകയിലേറി ഞാൻ ശ്രീക്കുട്ടീടെ അടുത്തെത്തി. ഇതല്ലായിരുന്നോ സ്വപ്നം.? ആ കുറുമ്പുകലർന്ന പുഞ്ചിരി മുഖത്തു തങ്ങി നിന്നിരുന്നു.
മലച്ചുപോയി. തന്റെ സ്വപ്നം എന്തെന്ന്‌ തമ്പുരാൻ ഗണിച്ചറിയുകയോ... അസാദ്ധ്യം. ക്ളെയർ വോയൻസ്‌..? മൈൻസ്‌ റീഡിംഗ്‌..........? ഒരു ഭീതിയോടെയാണ്‌ അദ്ദേഹത്തെ നോക്കിയത്‌. തന്റെ ഭാവാന്തരങ്ങൾ അദ്ദേഹം പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നെന്നു തോന്നി.
?എങ്ങിനെ..... എങ്ങിനെയറിഞ്ഞു.? തന്റെ ശബ്ദം നിലവിട്ടു പതറിയിരുന്നു. തമ്പുരാന്റെ മുഖം ഗൗരവമാർജ്ജിച്ചു.
?അതു സത്യമായിരുന്നു ശ്രീക്കുട്ടീ. ഞാനവിടെ വന്നതാ.. ഒന്നു കാണാനുള്ള മോഹം അടക്കാനാവാതിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ .?
?കള്ളം......... പച്ചക്കളളം.? പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ പറഞ്ഞത്‌.
?ചിരിച്ചു തള്ളണ്ട. ശംഖൂരിയുടെ കാലാതീതമായ മാന്ത്രികപ്രഭാവം ജീനുകളിലുറങ്ങിക്കിടക്കുന്നതുകൊണ്ടാകാം., കാമിച്ച കാര്യങ്ങൾ ക്ഷിപ്രസാദ്ധ്യമാകുന്നത്‌. നോക്കിക്കോ. ഇനിയൊരിക്കൽ ഞാൻ വരും. അന്ന്‌ ശ്രീക്കുട്ടിയെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ നിന്നും വിളിച്ചുണർത്തും... ഉം.??
തമാശയെന്നവണ്ണം ചിരിച്ചു. തമ്പുരാൻ വേറൊരു വിഷയമെടുത്തിട്ടു. ?ഒന്നു കാണണമെന്നു തോന്നുമ്പോൾ എന്താചെയ്ക.?? ഉത്തരമൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. തമ്പുരാൻ തന്നെ പോംവഴി പറഞ്ഞു തന്നു.
?ഞാൻ ഫോൺ ചെയ്തോളാം?. ശ്രീക്കുട്ടിക്ക്‌ എന്റെ സെൽനമ്പർ അറിയാമോ?
?അച്ഛന്റെ മൊബൈലിലുണ്ട്‌. ഞാൻ കളക്ട്‌ ചെയ്തോളാം?. ആരുടേയോ പാദപതനത്തിന്റെ ശബ്ദംകേട്ട്‌ തമ്പുരാൻ നിശ്ശബ്ദനായി. അശോകൻ കടന്നു വന്നു.
?തമ്പുരാനേ... വക്കീൽ സാറ്‌ കാത്തിരിക്കുന്നു. എന്തോ സംശയമുണ്ടത്രേ?. അശോകൻ പുഞ്ചിരിയോടെ തന്നെനോക്കി.
?ഉം... നീ ശ്രീദേവിയെ ഇവിടെയെല്ലാം കൊണ്ട്‌ നടന്ന്‌ കാണിക്ക്‌ ?.
?ശരി തമ്പുരാനേ? അശോകൻ സന്നദ്ധനായി നിന്നു. അദ്ദേഹം തിരക്കിട്ടു നടന്നകന്നു.
അശോകനോടൊപ്പം അവിടെയെല്ലാം ചുറ്റി നടന്നു. പൂട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന നിരവധിമുറികൾ കണ്ടു. അയാളെന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു. എല്ലാത്തിനും മൂളിക്കേട്ടു. ഉറപ്പായ പ്രണയത്തിന്റെ ഭ്രാന്തൻ സ്വപ്നങ്ങളിലായിരുന്നു. പ്രണയാർദ്രമായ ആ കണ്ണുകളുടെ സ്നേഹദീപ്തിയായിരുന്നു മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്നത്‌.
ഉച്ചഭക്ഷണം ഒന്നിച്ചിരുന്നു കഴിച്ചു. വിഭവങ്ങളുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അതിലൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാനായില്ല. ഇടയിൽ പാളിവരുന്ന കരുണാർദ്രമായ ആ നോട്ടവും അതിലെ അനുരാഗ സന്ദേശവും വായിച്ച്‌ മറുപടി നല്കുകയായിരുന്നു നോട്ടങ്ങളിലൂടെ. ആരും കാണാതെയുള്ള ആ സന്ദേശവിനിമയം അശോകൻ കണ്ടുവെന്ന്‌ മനസിലായി. അയാൾ ഒരുപുഞ്ചിരി സാന്ത്വനം പോലെ നൽകി. ലജ്ജയോടെ കണ്ണുകളെ മടക്കി.
രാത്രി സഞ്ചാരത്തിന്‌ അച്ഛൻ അനുവാദം നിഷേധിച്ചപ്പോൾ മുതൽ അസ്വസ്ഥമായിരുന്നു മനസ്‌. അച്ഛനെ നിഷേധിക്കാറില്ലല്ലോ. എന്തു സ്വാതന്ത്ര്യവും തരുന്ന അച്ഛനെ നോവിക്കാൻ സാദ്ധ്യമല്ലല്ലോ തനിക്ക്‌. വിധിക്ക്‌ കീഴ്‌വഴങ്ങി. രണ്ടെണ്ണം അടിക്കാൻ തോന്നുമ്പോൾ പ്രതാപുമായി കൊച്ചെക്കന്റെ ജോയിന്റിൽ പോകും ഏഴുമണിക്കകം വീടുപറ്റും. ഈ നിത്യാഭ്യാസം ബോറടിച്ചു തുടങ്ങി.
പക്ഷെ പ്രതാപ്‌ നല്ല മൂഡിൽത്തന്നെയായിരുന്നു. പുള്ളിയുടെ സന്തോഷത്തിന്‌ കുറവേതുമില്ല. മതിയഴകനുമായി അച്ഛന്‌ ബന്ധപ്പെടാനായി എന്നും, പ്രതാപിന്റെ കാര്യം അയാൾ ഏറ്റു എന്നും അച്ഛൻ പറഞ്ഞുകേട്ടപ്പോൾ മുതൽ എല്ലാ ടെൻഷനുകളും വിട്ട്‌ അങ്ങേർ ഫ്രീ മൂഡിലായി. രക്ഷപ്പെടാനുള്ള കരുക്കൾ നീങ്ങിയതിന്റെ സന്തോഷം മാത്രമല്ലല്ലോ. ശ്രീക്കുട്ടി അങ്ങേർക്ക്‌ രാഖി കെട്ടിയ നാൾ മുതൽ പുള്ളി വല്ലാത്ത സന്തോഷവാനായതാണ്‌. ആരുമില്ലെന്ന ആ അനാഥബോധം ഒട്ടൊക്കെ മാറിയപോലെ. സെന്റിമെന്റലി അയാൾ ശ്രീക്കുട്ടിയോടും ഒത്തിരി അറ്റാച്ച്ഡ്‌ ആയപോലെ തോന്നി. ആരൊക്കെയോ ഉണ്ടെന്ന ഒരു തോന്നൽ ആ പാവം മനസിന്‌ ആശ്വാസം നൽകിക്കാണും. രണ്ടുവർഷങ്ങൾ പ്രതാപിനെ തൊട്ടറിഞ്ഞതാണ്‌. പിറകെ നടന്ന സുന്ദരികളായ പെൺകുട്ടികളെ മാന്യമായി അവഗണിക്കുന്ന ആ ജന്റിൽമാൻ ബിഹേവിയർ ഏറ്റുവും അടുത്തു നിന്നറിഞ്ഞ ആളാണല്ലോ താൻ. അതുകൊണ്ട്‌ ധൈര്യമായി തന്റെ ശ്രീക്കുട്ടിയുടെ സ്നേഹം പ്രതാപിനു പങ്കുവച്ചു.
അമ്മ നൽകിയ സ്നേഹവാത്സല്യങ്ങൾ കൂടിയായപ്പോൾ അങ്ങേർ സ്വപ്രകൃതം ഏകദേശം വീണ്ടെടുത്തപോലെയായി. ?അമ്മേ അമ്മേ?എന്നു വിളിച്ചിട്ട്‌ പിറകേ നടക്കുന്നതു കാണാം. ശ്രീക്കുട്ടി എന്താവശ്യപ്പെട്ടാലും, കൊച്ചു കൊച്ചു കാര്യങ്ങൾ ആണെങ്കിൽപ്പോലും പ്രതാപ്‌ അത്‌ ചെയ്തുകൊടുക്കുന്നതിൽ ഉത്സാഹം കാണിച്ചു കണ്ടു. ഈശ്വരാ അനാഥത്വം ഇത്ര ഭീകരമാണോ. ഏകാന്തതയും ആരുമില്ലെന്ന ബോധവും മനുഷ്യനെ ഡിപ്രഷനിലേക്കു പോലും നയിക്കും എന്നു മനസ്സിലാക്കി. പ്രതാപിന്റെ ഭാവമാറ്റങ്ങൾ തനിക്കെത്രമാത്രം സന്തോഷം നല്കിയെന്ന്‌ കക്ഷിക്കുപോലും മനസ്സിലായിട്ടില്ല. ഇത്രയൊക്കെ ചെയ്യാനേ സാധിക്കുകയുള്ളുവല്ലോ എന്ന സങ്കടമാണ്‌ തനിക്ക്‌.
